Na pierwszej wizycie zostanie przeprowadzony wstępny wywiad, badanie fizykalne (ocena stanu kręgosłupa, badanie postawy ciała, pomiar długości kończyn dolnych, badanie zakresów ruchomości w stawach, ich asymetrii, podstawowe badanie fizjoterapeutyczne zawierające testy prowokacyjne, ogólne badanie neurologiczne), będzie miała miejsce analiza zdjęć RTG, MRI lub KT kręgosłupa, badanie instrumentalne za pomocą nerwoskopu, a następnie zostanie przedstawiony wstępny plan terapii. Na podstawie uzyskanych w ten sposób informacji o stanie kręgosłupa pacjenta zostanie przeprowadzony pierwszy zabieg terapii manualnej.

Ilość zabiegów, jakie należy wykonać, aby uzyskać poprawę, zależy od stopnia uszkodzenia i rodzaju przemieszczenia kręgów, typu dysfunkcji będącej przyczyną bólu – czy jest to problem funkcjonalny, czy też zaburzenie strukturalne (np. dzioby kostne, zerwane więzadła), istotne jest także, jak długo problem istnieje – tydzień czy dwadzieścia pięć lat. Czasem efekty widoczne są od razu, w innych przypadkach terapia obejmuje większą ilość zabiegów, zwłaszcza przy problemach przewlekłych.

Czy terapia manualna jest bezpieczna? Tak, ale pod pewnymi warunkami. Bezpieczeństwo zależy przede wszystkim od tego, kto wykonuje zabieg, jakie ma w tym zakresie wykształcenie i doświadczenie, jakimi procedurami, metodami i technikami się posługuje. Wykształcony i doświadczony specjalista może skutecznie pomóc tam, gdzie metody farmakologiczne działają jedynie na zasadzie maskowania problemu, usuwania jedynie bólu – objawu, a nie przyczyny dysfunkcji. Na całym świecie – w Europie, Ameryce, Afryce i Australii – kształci się na poziomie akademickim trzy wolne zawody: magistrów fizjoterapii, chiropraktyki i osteopatii. Lepiej unikać ludowych znachorów, „babek”, domorosłych „kręgarzy”, którzy poznali jeden chwyt „na wszystko” i chcą poćwiczyć na pacjencie zabiegi manipulacyjne oraz innych niewykwalifikowanych osób oferujących swe usługi w dziedzinie terapii manualnej. Ryzyko jest zbyt duże – stawką jest nasze zdrowie i dobre samopoczucie.

Proponowane w gabinecie metody są sprawdzone i bezpieczne, dostosowane do rozmaitych rodzajów dysfunkcji narządu ruchu. Zabiegi wykonywane są zgodnie z ogólnie pojętymi procedurami badania i postępowania chiropraktycznego. Nie polegają przy tym na manipulacji związanej z rotacjami stawów, co bywa przyczyną mikrouszkodzeń, lecz na mobilizacji z impulsem (ang. adjustments). Terapeuta posiada odpowiednie wykształcenie oraz wieloletnie doświadczenie w tej dziedzinie. Poza tym techniki stosowane podczas zabiegu są zawsze dobierane indywidualnie, w zależności od problemu oraz wieku pacjenta.

Zdjęcie rentgenowskie (RTG) lub rezonans magnetyczny (MRI) albo tomografię komputerową (KT) kręgosłupa czy inne badania dodatkowe, jeśli były robione, nie starsze jednak niż sprzed dziesięciu lat. Jeżeli pacjent nie posiada żadnych wyników badań, na pierwszej wizycie zostanie poinformowany o potrzebie wykonania odpowiednich, w zależności od jego problemu (z instrukcją, jak powinno zostać wykonane np. zdjęcie RTG oraz który odcinek kręgosłupa wymaga prześwietlenia). Warto nałożyć wygodne ubranie (najlepiej elastyczne spodnie i bawełnianą bluzkę).

Należy stosować się do indywidualnych zaleceń terapeuty manualnego, jak również regularnie stosować odpowiednią gimnastykę leczniczą oraz aktywnie spędzać wolny czas. Dobre efekty przynosi okresowe profilaktyczne korzystanie z zabiegów, co oznacza dbałość o stan kręgosłupa, zanim wystąpią poważne dolegliwości bólowe. Walka ze złymi nawykami jest także podstawą dobrego samopoczucia – dbałość o prawidłową pozycję kręgosłupa w pozycji siedzącej, unikanie podpierania głowy jedną ręką w czasie czytania książki czy zakładania nogi na nogę. Ważne jest także przeznaczanie odpowiedniej ilości czasu na sen, zdrowa dieta zapewniająca odpowiednie nawodnienie i odżywienie organizmu, co wpływa na stan stawów i dysków. Rodzaj noszonego obuwia również nie jest bez znaczenia; podobnie unikanie przeciążeń stawów częstych podczas intensywnej pracy w przydomowym ogrodzie lub przy uprawianiu sportów, w których ciało pracuje jednostronnie.